Lilly's huis

"Euhm...bedankt." zei ze en stopte het geld weg.
Ze keek hem aan en glimlachte.

John stopte het geweer in zijn riem en zei:"Ik verdien het wel weer terug." Daarna zette hij een kop koffie en deed er een beetje wiskey in en zette die op tafel.

Lilly ging in de woonkamer op de sofa zitten.
Ze deed de TV aan en keek afwezig naar de film, Titanic.
Na een tijd was ze in slaap gevallen.

Op het romantische gedeelte keek John even weg en zette de TV af, pakte Lilly op en legde ze in haar bed. Op het balkon stond John nadat hij Lilly in bed had gelegd.

Lilly lag een tijd in haar bed toen ze opeens wakker werd.
Ze keek geschrokken rond.
Dit was de woonkamer niet...ze lag niet op de sofa...
Ze stond op en rekte zich uit.
"Hoe kom ik in mijn slaapkamer?" dacht ze hardop en liep naar de balkon.
Ze zag John en bleef staan.

"Ik heb je in je bed gelegd je zag er moe uit." John had een zonnebril op en een tent met slaapzak op de grond liggen.

Miley keek naar de twee mensen ,,Grom XD'' zei ze dom

"Bedankt...ik val altijd bij die film in slaap." zei ze met een verlegen glimlach.
Ze keek naar de, met sterren bedekte, hemel en zuchtte.

'Ik heb er nog niets van gemerkt maar ik zou wel opassen' zei Vanessa ze ging op de bank zitten

John ging op zijn slaapzak liggen en trok zijn vest, T-shirt, jasje en das uit zodat hij in bloot bovenlijf naar boven zat te staren.

Lilly grijnsde en liep het huis in.
Ze ging beneden weer voor de TV zitten.
Ze zette hem aan.
Ze staarde weer afwezig naar het scherm.
Ze had niet eens door dat ze naar voetbal keek.
Lilly werd maar niet moe.
Ze stond op en liep naar haar slaapkamer.
Ze trok een korte broek en een andere T-Shirt aan.
Ze rende de trap af, naar de deur.
Lilly maakte hem open en liep naar buiten.
Ze snoof die frisse lucht in en begon te rennen.
Ze rende een paar rondjes rond het huis en viel daarna uitgeput in het gras.
Ze ging liggen en keek naar de zwarte hemel.

John werd wakker en trok een strak zwart pak aan met een zwarte mantel erover. Een helzwarte bril met plastice vleugeltjes. Op zijn rug een M16, in de holsters in zijn riem zaten desert eagles. Rond zijn benen waren 2 jachtmessen gespannen. Zijn haar was plat gekamt. Hij liep naar zijn koffertje en laadde alle wapens. Hij ging op de rand van het balkom staan gewikkeld in de mantel en keek naar onder.

Lilly was eindelijk moe geworden.
Haar ogen vielen dicht en ze was gelijk in een droom.
Na een paar uur werd ze wakker.
De zon kwam langzaam op.
Ze deed haar ogen open en keek verslapen rond.
Ze schrok toen ze zag dat ze in de tuin had geslapen.
Ze wilde opstaan maar haar rug deed versrikkelijk veel pijn.
"Verdraaid..." mompelde ze kwaad en bleef liggen.

John lag op het balkon te slapen en hoorde een kreet, hij wierp zijn geweren weg en sprong van het balkon het zwembad in. Hij sprong eruit en liep de tuin en kwam uit de struiken en zei:"Lilly! gaat het?"

Lilly keek op.
"Ja..." zei ze en glimlachte klunzig.
Ze stond op en een paar botten kraakten zachtjes.
"Auw!" riep ze en begon te vloeken.
"Heb ik je wakker gemaakt?" vroeg ze en keek hem aan.
"Sorry." zei ze en glimlachte.
Ze rekte zich kreunend uit en keek toen rond.
Ze voelde zich misselijk en ze had bonkende hoofdpijn.

"Als je wilt dat ik je naar huis breng zeg je het maar." zei John vriendelijk en bezorgt. Hij floot. Ceasar kwam uit de bosjes naar hem toe gelopen en keek in de ogen van John terwijl hij een commando gaf. Hij gaf een kopje aan Lilly en ging toen terug in de bosjes liggen. John pakte Lilly op bij benen en rug en droeg haar naar het huis.

Lilly deed niets en glimlachte alleen maar.
"Bedankt.." zei ze verlegen.
Ze zuchtte even diep.

_____________________

Lilly stond voor de deur en haalde haar tweede sleutel te voorschijn.
Ze voelde zich misselijk en ze had vreselijke hoofdpijn.
Ze probeerde de sleutel in het slot te steken maar ze zag alles dubbel.
Opeens werd het zwart voor haar ogen, ze was flauwgevallen.

Nian die haar naar huis had gebracht, zag wat er gebeurt was, en stapte weer snel haar motor af. Ze hurkte gehaast neer bij Lilly, en voelde haar nekslag.. Gelukkig, ze admede nog...

"Lilly.. Lilly, kom op, wordt eens wakker..." Nian schudde haar voorzichtig door elkaar, en kneep even haar neus dicht, om haar wakker te laten worden. Het had geene ffect, dus bedle ze snel 991, waarna ze de sleutel uit Lilly's handen pakte, en de deur openmaakte.. Ze zocht binnen snel naar een deken, en misschien een kussen, waarmee ze Lilly het iets comfortabeler maakte. Ze had wist dat Lilly misschien iets aan haar wervelkolom kon hebben, wat het gevaarlijk maakte om haar op te tillen...

Lilly deed opeens haar ogen open en schrok op.
"Wat is er gebeu-AUW!" riep ze uit en kreeg tranen in haar ogen.
Ze begon paniekerig rond te kijken.
Ze zag opeens flitsen van het verleden.
De bonbons, de andere die ze hier had ontmoet, de inbraak in haar huis, John...
Ze begon wild tegen haar hoofd te slaan.
"WEG!" riep ze paniekerig.
Ze kalmeerde iets.
"W-wat? Wie..? Waar?!" vroeg ye en keek rond.
"VLIEGTUIG!" riep ze opeens en ze stond kreunend op.
Ze keek rond opzoek naar iets waar ze mee naar het vliegveld kon.

"Lilly, kalm!" Nian keek bezorgd fronsend naar Lilly, en zzorgde dat ze nog even bleef zitten..

"Welk vliegtuig.. Wanneer.. En waarnaartoe..?"

"Nu, weg!" rierp ze en keek weer rond.
Ze zuchtte even en keek naar een zwarte tas.
Ze fronsde.
Is die van John..? dacht ze en pakte hem op.
Ze liep in richting van zijn huis.

Nian knikte, en liep naar haar motor. "succes dan.. Waar je ook heengaat.. Mag ik je Thailand aanbevelen..?" Ze glimlachte en knipoogde, waarna ze de motor startte en hard wegreed.

John kwam aanrijden en zette Lilly neer in haar zetel en sloot daarna alle ramen en deur en ging dan weg met de auto.

Lilly zat eenzaam in haar huis.
Ze zuchtte en begon zachtjes te huilen.
Ze keek door de kamer waar ze in zat.
Alles was donker en eenzaam.
Ze huilde zachtjes verder en liep naar haar computer.
Ze boekte opnieuw vluchten naar New York en ze liep het huis uit.
Ze ging buiten voor de deur zitten en keek naar de regen die haar klets nat maakte.
Ze huilde de hele tijd door.
Na een tijd begon ze een brief te schrijven.
De einge die het kon schelen of ze bleef of niet was John.

Lieve John,

Ik ben niet het soort mens dat eenzaam thuis kan zitten.
Ik kwam hier om vrienden te maken, maar ik val alleen iedereen lastig.
Jij was de einge die aardig tegen me deed, daar ben ik je heel dankbaar voor.
Ik had je graag beter leren kennen.

Ik zal je missen,

Lilly.

Ze scheef er nog haar mobielnummer op en legde hem toen onder de mat voor haar deur, hij zou hem wel vinden.
Ze stond op en pakte haar spullen weer bijelkaar.