Bill & Tom's huis

« Huis

« Tuinhuisje


Bill liep naar binnen, hij hoorde zijn voetstappen weerklinken door de grote hal. "TOOOOOOOHOOOOOOOOOOOM ik ben weer thuis, waar zit je?" riep hij..

BILL!?!?!
"Oh, hoi"

"Oh, hoi"

Bill zag Tom zitten op een bank in de woonkamer. Hij had wel een wat enthousiastere reactie verwacht.
" Tom, ik was net dus bij de winkels, help je me even de boodschappen weg te zetten? En is er verder nog iets gebeurt ofzo?" vroeg Bill en hij liep alvast door naar de keuken.

Bill liep alvast door naar de keuken.

"Vooruit, nog meer gewinkeld?"

"Vooruit, nog meer gewinkeld?"

Bill wist dat deze vraag zou komen, zoals ongeveer elke keer, maar wachtte even met antwoorden. Wat zou hij moeten zeggen? Hij zou gewoon eerlijk moeten zijn natuurlijk, en anders zou Tom toch wel weten dat er iets mis zat, hij was immers veel te lang weggebleven om alleen boodschappen te halen. Toch wou hij niet dat Tom weer boos zou worden. Uiteindelijk besloot hij toch maar eerlijk te zijn, liegen tegen je tweelingbroer heeft toch geen zin.

"Nouja Tom, uhm, kijk ik heb natuurlijk eerst gewoon boodschappen gedaan enzo, en alles gekocht wat we nog nodig hadden , maar er was uitverkoop bij die ene leuke winkel, en nu, ja nu heb ik dus nog een nieuw shirt en 2 kettingen gekocht."

Bill ging snel door met de tassen uitpakken en vreedse voor de reactie die zou komen, hij was immers deze week al 3 keer gaan shoppen terwijl Tom het hem nog zo verbood. Het sterrenleventje verdiende natuurlijk goed, maar Bill was nu zo vaak weg om te shoppen als ze vrij hadden, dat er haast geen tijd meer overbleef om andere dingen te doen.

Tom gaf geen antwoord meer, en Bill zag hem naar boven lopen. Bill wist precies hoe Tom zich nu voelde, Tom zou boos zijn, omdat ze niks meer samen deden. Maar Tom zou ook geen ruzie met hem willen. Bill besloot morgen z'n excuses aan te bieden. En hij wist al precies hou hij dat zou gaan doen.

Bill pakte de laatste boodschappen uit, zat even voor de tv, en nam een douche. Nadat Bill gedouchet had, besloot hij te gaan slapen.

Bill kwam thuis. Hij deed de voordeur open en keek of Tom ergens in de woonkamer zat. Hij zag Tom nergens dus hij wist dat hij nog lag te slapen.
Bill liep naar de keuken en maakte een ontbijtje klaar voor Tom. Toen hij klaar was liep hij met het dienblad naar boven en liep naar Tom's kamer. Hij klopte op de deur en zonder op antwoord te wachten liep hij naar binnen. Maarhij verwachtte niet, dat het bed leeg was. Hij zette het dienblad op Tom's bed neer en liep de kamer uit. Hij hoorde geluid uit de badkamer komen en besloot daar te gaan kijken. Hij zag Tom voor de spiegel staan en liep stil naar binnen. Hij legde zijn handen op Tom's ogen en leidde hem zo naar z'n kamer. Hij liet Tom los en ging voor hem staan. Hij zag Tom kijken naar het ontbijt, het pakje, en toen naar Bill.

"Tom, ik wou nog even sorry zeggen voor dat vele geshop van laatst, zullen we vandaag iets leuks gaan doen met z'n tweeën?" zei Bill en hij wachtte op antwoord..

"Tom, ik wou nog even sorry zeggen voor dat vele geshop van laatst, zullen we vandaag iets leuks gaan doen met z'n tweeën?" zei Bill en hij wachtte op antwoord..

Tom keek eigenwijs naar het ontbijtje.

"Wat heeft dit voor nut? Ik weet toch dat je van winkelen houd, ik houd van iets anders....
Maar, laten we vandaag ergens heen gaan ja!"

Tom liep naar de keuken met het ontbijtje, en at het op.

"Wat heeft dit voor nut? Ik weet toch dat je van winkelen houd, ik houd van iets anders....
Maar, laten we vandaag ergens heen gaan ja!"

Bill liep Tom achterna naar de keuken. Hij keek toe hoe Tom zijn ontbijt opat.

"Ja Tom, ik houd van shoppen, daar heb je gelijk in, maar je weet dat het lang niet het enige is waar ik van hou."

Bill wist niet hoe hij dit moest zeggen.. Hij wilde niet dat Tom het verkeerd op zou vatten.
"Kijk Tom, eigenlijk mis ik onze tijden samen een beetje. We zijn net terug van de tour en het was aan één stuk door hard werken.. Ik mis de tijd ervoor, toen we nog niet zo bekend waren. Nu hebben we hier dan wel geen last van al die fans, maar het is toch anders. Jij bent elke avond weg met die meiden, dan kom je laat thuis, en wordt je dus weer laat wakker. Eigenlijk ben ik daardoor een beetje aan mn shopverslaving gekomen, want je weet dat het hiervoor geen verslaving te noemen was."
Bill slikte even.
"Ik voel me de laatste tijd weer zo alleen. Je weet hoe ik me voel over de ware, en ik begin de hoop een beetje op te geven. Maar dat komt nog wel, hoop ik. Maar wat ik wilde zeggen, Tom, was dat ik graag weer zon dag zou willen hebben als vroeger, zon dag dat we de hele dag weg waren, niet wetend waarheen. Ik heb je nog teveel te vertellen. "