In het diepst van de nacht..

Murray keek even naar haar en liep toen een straatje in.

Ashley keek om en zag hem niet meer.
Ze fronsde en liep terug.

Murray stond in het steegje tegen een muur aan. HIj keek naar zijn arm. HIj pakte zijn zakmes en sneed een woord in zijn arm. Het bloed stroomde langzaam uit zijn arm. Hij deed zijn zakmes weer in zijn zak. En deed zijn mauw weer over zijn arm. Hij liep terug. En keek omzich heen. Terwijl druppels bloed uit zijn mouw liepen.

Ashley zag de twee druppels, ze wist gelijk wat hij daar had gedaan.
Ze werd nog witter dan ze al was en plofte neer op de grond.
Ze kon tegen alles, behalve bloed.
Ze slikte even en kneep haar ogen dicht.

Murray zag haar en liep naar haar toe. ''wat is er?'' vroeg hij een beetje geschrokken.

Ashley deed haar ogen open en keek hem aan.
Ze voelde zich vreselijk misselijk en draaierig.
Ze slikte weer en zuchtte.
"Ik kan alles zien, ben voor niets bang....bijna niets dan....Ik...ik...Ik word gewoon kotsmisselijk van bloed." gaf ze toe en keek weg.

Murray keek haar aan en keek daarna naar zijn arm. ''verd*mme'' vloekte hij. ''ik ga denk ik maar voordat je nog misselijker word'' zei hij en zuchtte. Hij verdween in een donker steegje.

"Nee!" zei ze nog maar zag hem al niet meer.
"Vervloekt!" riep ze kwaad en verdrieitg en liep zelf weg.