Raar...

''Ook goed...'' Zei ze droogjes

"Als ik er ooit zo bijsta als die twee daar, mep me dan, ok?" vroeg ze en grijnsde.
"Ik blijf het gewoon walgelijk vinden..." zei ze nog droog.

''Nee,Dan leggen we wel een tortula in je bed,Zodat je wakker wordt uit je nachtmerrie'' Grinnikte ze.
''Ik ook hoor,In het openbaar kleffen...Doe liever thuis...'' Zei ze droog een gaapte.
Ze keek naar Matthias' Litteken.

"Ja, echt...Denk eens aan je mede mensen die ervan moeten walgen?!" zei Inphyy en grinnikte.
"Sorry, dat ik je tutje noemde, je bent ok." zei ze en knikte naar Jill.
Ze keek rond en zag een jonge van haar leeftijd.
Ze liep op hem af en duwde hem omver.
Ze keek op zijn horloge.
"Vervloekt, al zo laat, ik ga maar weer eens." zei ze en knikte even naar de twee.
Ze liep langzaam richting het hotel.

"Tschüss.." Matt wuifde even, en keek opeens rechtstreeks in Jill haar ogen. "Je bedoelt het vast niet verkeerd, maar kijk alsjeblieft niet zo.." Zei Matt die zijn hoofd schudde, maar zijn haar niet voor zijn gezicht deed.

Inphyy twijfelde even maar zwaaide toen.
Ze draaide zich om en stapte weg.

"Don't wannabe Tutje!" Riep Matt er grijnzend achteraan, en hij gaf een hoog peace teken naar Ashley. "Moge Visjnoe over je waken!" Zei hij droogjes.

Ashley snapte er niks van maar het klonk goed.
Ze knikte en verdween in de nacht.

Jill Zwaaide terug en grinnikte.
''Gekke meid,Ze gaat toch niet zo over haarzelf pratne? Ze ziet er prima uit hoe ze eruit ziet...'' Grinnikte ze.

"Dûh" Matt rolde met zijn ogen, en leunde weer achterover. Hij veegde het haar nu maar uit zijn gezicht, anders kon hij niets zien..

Jill schudde haar hoofd,En keek weer naar voren. ''B-t-w,Volgens mij heb ik je nooit eerder gezien?'' Zei ze.

"Dat heb je goed gezien. Of eigenlijk, niet gezien." Zei Matt droogjes, en hij nam terloops een slok bier.

''Jou karakter,Doet me Sterk aan iemand denken...'' Zei ze droog,En haalde een flesje Flugel uit d'r jaszak,Die ze gewillig opendraaide.

"Vertel." Matthias grinnikte, en veegde, alsof hij een tik had, steeds onnadenkend over het litteken op zijn wang.

''Op m'n vader ofzo...'' Zei ze sarcastisch.
''K'weet niet...'' Zei ze en nam een slok van de flugel.

"Typisch." Matt leunde even voorover, en spoog op de grond. Hij zakte weer anar achteren, en streekw eer over zijn wang.

Jill grinnikte ze en zag dat Matthias steeds pijnlijk keek.
''Is er soms iets?'' Zei ze.

"Ik irriteer me. Aan mezelf." Hij gromde even, en llegde zijn hoofd in zijn handen.

"Aan jezelf?" vroeg Ashley die achter een boom vandaan kwam.
"Nee, ik heb niet afgeluistert." zei ze droog om vragen te voorkomen.

''Aan jezelf? Hoezo?'' Zei ze en keek naar Ashley.
''Neej,Dat wisten we,We hebben we je weg zien gaan '' Grinnikte ze.

"Jullie hadden niet door dat het een trukje was?" vroeg ze verbaasd en grijnsde.
"Cool." zei ze en liep op hun af.
"Er staat hier ook nergens afluisteren verboden, toch?" vroeg ze droog en keek naar de twee.

"Ik irriteer me aan mijn litteken." Matthias bromde wat, en ging weer rechtop over de bank hangen.

"Aan je litteken?" vroeg ze en keek hem aan.
"Doe normaal, dat is toch niets waar je je aan moet irriteren?" zei ze droog en kuchtte even.
"Ok, ik moet toegeven dat een litteken in je gezicht lastiger is dan bijvoorbeeld eentje op je rug maar..." zei ze en zuchtte even.
"Ik vind het cool." gaf ze toe en grijnsde.
"Iniedergeval niet iets om je aan te irriteren..." zei ze droogjes.
"Mijn neef heeft een akelig litteken over zijn hele rug, maarja, die zit nu ook in de bak, dus...." mompelde ze.

"Dat spijt me voor je neef.." Matt grijnsde droogjes, en keek weer iets relaxter. "Maar ik krijg last van mijn nek van dat vooroverlopen. Het litteken zorgt ervoor dat ik bekeken wordt.. Nog emer dan als ik zo met mijn gezicht voorover loop." Zei hij triest.

Ashley klopte hem op zijn schouder.
"Je bent cool, daar hoef je je niet voor te schamen." zei ze en glimlachte.
"Trouwens, iedereen heeft wel iets.
Ik ben , bijvoorbeeld, het lelijkste schepsel dat er bestaat.
Zij daar,", ze wees even naar Jill,", is een tutje."
Ze keek hem aan en knikte even.
"En kunnen we er iets aan doen? Nee." zei ze droogjes.