Op stap

Er kwam een motor aangereden en stopte in het midden van de brug. John stapte af en ging wachten op de rand.

Lilly stond een eindje verder al te wachten.
Ze keek afwezig naar het water en merkte John niet op.

John kon het niet laten en legde muisstil plotseling zijn handen in haar nek.

Lilly draaide zich met een ruk om en sloeg hem wild met haar tas. (XD)
Toen ze hem herkende stopte ze snel.
"Ow, sorry..." zei ze beschaamt en kalmeerde een beetje.

Hij gaf haar drie kussen en zei:"Waar gaan we heen? Oja...hier." Hij gaf haar een klein ringdoosje er stond creatief op:For my best friend.

Lilly nam het doosje en glimlachte.
"Bedankt." zei ze en gaf hem een kus op de wang.
"Aardig van je." zei ze grijnsend.
Ze stopte het briefje voorzichtig in de zak van zijn jas.
Ze hoopte dat hij het niet doorhad.

John keek naar haar zakje en zei:"Ik hoop dat je niet meer terug weg gaat Lilly." "Hoe ben je hier eigelijk geraakt?"

Lilly glimlachte vaag.
"Nee, joh..." loog ze zo overtuigend ze kon en keek toen weer naar het water.
"Lopen...Lang lopen." zei ze zachtjes.

"Als je wil koop ik je een auto of een motor." zei hij tegen haar en bloosde even.

Lilly keek hem aan en glimlachte.
"Hoeft niet..." zei ze en keek verlegen weg.

"ik doe het graag zolang jij maar gelukkig bent." Zei John die zijn ware kant liet zien, romantisch, lief, vriendelijk.

"Ik ben ook gelukkig zonder auto." zei ze wat wel een beetje gelogen was, ze was helemaal niet gelukkig hier...
Ze keek hem weer aan en glimlachte.

"Kom we gaan naar een cafeetje hier in de buurt.'De Love Boat'."

Lilly knikte en keek rond.
Weer lopen... dacht ze verveeld.
Ze stopte het doosje zorgvuldig in haar tas en keek toen glimlachent naar John.
Ik hoop dat hij het briefje niet te snel vind...anders houd hij me weer tegen... dacht ze en slikte even.

John kwam met lilly aan en greep haar handen vast en vroeg:"Lilly de rede dat ik wou dat jij bleef was, dat ik stapel verliefd op je ben."

Lilly keek hem overdonderd aan en ze liet haar tas vallen.
Ze wilde iets zeggen maar alles wat uit haar mond kwam was een zacht: "Echt..?"
Haar hart begon wild te bonken en ze keek hem aan.

"Ja...Ik wou niet dat je weg ging, je bent voor mij de ware." zei Hij lief en keek liefdevol in haar ogen.

"Ik..jij..." mompelde ze en keek hem nog steeds verbaasd aan.
Ze glimlachte opeens en omhelsde hem.
Langzaam haalde ze het briefje weer terug en verscheurde het achter haar rug.
Ze gooide de snipels in het water.
Ze keek lief naar John en zweeg.

"Als je wil stop ik met de geheime dienst voor jou." zei John plotseling.

"Waarom zou ik dat willen?" vroeg ze verbaasd en liep naar hem toe.

"Volgende week moet ik naar een missie in New York, ik weet niet of ik dan nog kan thuis zijn." Zei Hij eerlijk.

"Ow..." zei ze en keek naar de grond.
Ze zuchtte en keek naar het water.
"Ik kan je niet zeggen wat je moet doen..." zei ze uiteindelijk.

"Euh...Ik was daarnet nog even in je huis geweest en ik heb mijn uplowder vergeten, die de geschiedenis van 48 uur kan opslaan. "Ik heb gekeken dat jij volgende week ook naar New York gaat mischien kunnen we samen gaan?"

Lilly bloosde, hij wist het dus wel.
"Is goed." zei ze en keek hem aan.

"Wil jij ergens heen?" vroeg John vriendelijk en heel aardig en zacht "Ik kan je alles geven."