Pier

Aan het einde van de pier, waar de zon akl begon te zakken, stond iemand Tai-Chi oefeningen te doen... Nian bleef op een begeven moment op de grond zitten, met har benen over elkaar en haar handen op elkaar gedrukt. Haar ogen waren dicht.

Nian voelde dat ze werd bekeken, en glimlachte flauwtjes.. Ze deed niets aan de aanwezigheid van Kat, maar begon aan een andere bweging...

Een tijd later stond ze bewegingloos met twee armen gespreid en één been in de lucht aan de rand van de pier.

Nian voelde het water stromen, maar negeerde het simpelweg. Ze zei zachtjes iets: "Waarom ga je niet uit de regen, je wordt nat zo hoor..." Zei ze met een flauw glimlachje, maar zonder zich om te draaien.

"Blijf dan maar.. Gezelschap geeft rust.. En rust geeft kracht..." Zei Nian sereen, waarna ze terug ging naar een staande positie, waar ze emt één been op de grond bleef staan, en haar handen weer als in een gebed tegen elkaar drukte voor haar hoofd.

"Vindt je het geen prachtig uitzicht.." Vroeg Nian glimlachend, terwijl haar rug, die bezet was met tattoo's glimde.

Nian sloot haar ogen even, en zuchtte diep.. Ze ging in normale houding staan, en trok haar tas op haar schouder. Hij was waterbestendig, ennu de regen was opgehouden deed Nian haar strandkleren aan.. De lange witte, bijna doorzichtige strandjurk van Nian reflecteerde de felle zon, en Nian begon de pier af te lopen, langs Kat, naar het strand, waar ze over heen bleef lopen...