Op het strand

Lilly liep over hets strand en keek naar de zee.
Ze glimlachte en bleef staan.
Ze legde haar tas en spullen neer en rende naar het water.
Ze sprong er, met haar kleren aan, in en lachte vrolijk.
Ze zwemde een paar rondjes en ging er toen weer uit.
Toen ze terug kwam waren haar tas en spullen verdwenen.
"Verdraaid!" riep ze kwaad en keek rond.
Ze zuchtte en liep doelloos verder over het strand.
Hoe kom ik nou naar huis? Mijn autosleutels lagen in mijn tas...en ik moet een nieuw slot in de deur zetten, anders krijg ik vanavond bezoek van iemand...
Ze bleef staan en ging in de zand zitten, ze kon toch nergens heen.

Opeens kuchtte er iemand achter haar. De persoon tikte Lilly op haar schouder, en keek haar schuldig glimlachend aan. "Ik heb deze afgepakt van degene die ik er daarstraks mee zag wegrennen. Ik ben alleen bang dat hij er wat dingen uit gepakt heeft." Zei Nian, met een flauw glimlachje op har egzicht. Ze gaf de tas aan Lilly, en stak een hand uit. "Nian.. Aangenaam."

Jill zat ook op het strand. Ze genoot van de Wind en van de ruizende golven.

Murray liep over het strand langs Jill. HIj had zijn capouchon over zijn hoofd en zuchtte diep. HIj liet een pakje met drugs pillen vallen zonder dat hij het merkte.

Jill keek en zag het.

Beoordeel mensen niet om hun gewoonten... Dacht ze diep en gaf het Pakje terug.
''Deze zijn volgens mij van jou??'' Glimlachte ze scherpjes,En probeerde haar zelf niet terughoudend uit te laten komen.

''eh ja'' zei hij en deed het pakje snel in zijn Zak. Het meisje was duidelijk ouder dan hem als ze zijn ouders maar niet vertelde dat hij drugs slikte dan zou hij alleen maar meer problemen met z'n ouders krijgen.

Jill schatte de jongen net iets minder dan 17 jaar.

Zouden zijn ouders hiervan weten? Bedacht ze en keek peinzend naar de zee.

Daar hoor ik me niet mee te bemoeien,Jill. Dacht ze er daarna achteraan en schudde haar hoofd.

Plots kwam er een vrouw het strand op en riep naar Murray. Murray schrok en rende weg. De moeder liep snel naar Jill toe. ''hij heeft toch niks gestolen van u of u bedreigt?'' vroeg de moeder bezorgt. En keek haar wat gestressd aan.

''Ábsolúút niet. Hoezo?'' Vroeg ze Nieuwsgierig.

'Er is onraad in de Lucht,Jill,Pas op...' Zei ze in zichzelf en keek naar de moeder.

''Murray is niet te vertrouwen ik weet niet wat er met dat joch is maar hij heeft al een keer mensen bedreigt en gestolen bij winkels'' zei de moeder en zuchtte.

''Ow...'' Zei ze droogjes en haar mond krulde (Zonder dat de moeder het zag) Om tot een minder vrolijke uitdrukking.

''Och,Zo zijn er meerderen...'' Zuchtte ze.

''ja maar mijn zoon moet uitgerekend ook zo zijn'' zei de moeder en zuchtte. ''ik ga hem maar eens zoeken voordat hij nog meer problemen veroorzaakt'' zei ze en liep weg.

''Oke,Doei'' Zei ze droog,En toen de moeder uit zicht was,Pakte ze haar spullen en rende weg. Ze startte de auto en reed uit zicht.

Lilly keek opgelucht naar haar tas en Nian.
"Bedankt!" zei ze vriendelijk en schudde Nians hand.

"Graag gedaan.." Ze knikte naar een richting waar het geluid van een sirene vandaan kwam. "Ik heb de vrijheid genomen om hem aan te geven, dus ze zullen zo wel komen kijken denk ik zo." Zei Nian vriendelijk. Ze ging naast Lilly op het zand zitten, en keek ahar vragend aan. "Woon je hier al lang?" Vroeg ze.

"Nee, eigenlijk niet...jij?" vroeg ze met een glimlach.
Ze keek even naar de zee.

"Ik ben zes jaar geleden verhuist. Ik kom oorpsronkelijk uit Thailand snap je?" Zei ze, waarna ze schelpen begon uit te zoeken die voor haar voeten lagen.

Lilly knikte en keek haar aan.
Ze keek even rond, het werd laat.
Ze zocht in haar tas naar haar mobiel.
Die was er nog.
Haar autosleutels, portemonee en huislsleutels waren verdwenen.
Ze keek even naar het mobiel.
Ze kon toch niemand bellen om haar te komen halen.

"Wat is er weg..?" Nian's haar hing voor haar gezicht door de wind, maar je kon zien dat ze bezorgd keek.

"Mijn sleutels en....mijn portemonee." zei Lilly en yuchtte even diep.

"Dat is minder..." Zei Nian bezorgd. "Zal ik je naar huis brengen, ik heb mijn motor daar op de parkeerplaats staan." Zei Nian. "Of je kan bij me blijven slapen als we je huis niet inkunnen, althans,. als je dat niet erg vindt." Zei Nian vriendelijk.

"Ik kom me huis wel in, ik heb daar een sleutel verstopt." zei ze en grijnsde.
Ze keek weer naar de zee en zuchtte.

"Kom mee dan zou ik zeggen." Nian stond op, veegde het zand nadrukkelijk van haar kont af, en begon naar de boulevard te lopen.

Lilly bleef zitten.
Ze had Nian niet eens gehoord...

"Lilly..?" Nian draaide zich om, en schudde Lilly eens door elkaar.